Στις μεγαλιθικές κατασκευές συμπεριλαμβάνονται τα πυραμιδοειδή κτίσματα του Ελληνικού, του Λιγουριού, της Καμπίας και η κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου.

Η καλύτερη σωζόμενη πυραμίδα βρίσκεται στο χωριό Ελληνικό. Υπάρχουν γύρο από την πυραμίδα αρκετοί καταπεσμένοι ογκόλιθοι οι οποίοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αναστύλωσή του. Βρέθηκαν επίσης και στις δύο πυραμίδες λεκάνες λουτροπηγών με αύλακες υπερχείλισης. Τα τέσσερα τείχη της είναι επικλινή με την κανονική προς τα μέσα απόκλιση όπως των αιγυπτιακών πυραμίδων. Σε ορισμένα σημεία στη νότια πλευρά στη βάση της λιθοδομής χρησιμοποιήθηκαν οι αυτοφυείς βράχοι. Οι διαστάσεις της είναι στη δυτική πλευρά 14.56 μ. στη βόρεια πλευρά 13.00 μ. ανατολική πλευρά 14.90 μ. Η πύλη της βρίσκεται στην ανατολική πλευρά με τοξοειδή κατασκευή. Σε ορισμένα σημεία φθάνει το ύψος 4.7 μ. Το εσωτερικό έχει αλλοιωθεί από μεταγενέστερες παρεμβάσεις. Κατά τους Ορφικούς “ Σύμπαν ρόμβος εστί,” όπου η πυραμίδα προσδιορίζει το σχήμα του σύμπαντος.

Οι ελληνικές πυραμίδες έχουν ανθρώπινες διαστάσεις .Προσφέρουν ψυχική και πνευματική ανάταση, ενώ οι αιγυπτιακές δια του όγκου δημιουργούν δέος κι ο άνθρωπος νοιώθει απειροελάχιστος. Αιτία της περιφρόνησης των ελληνικών πυραμίδων υπήρξε η αυθαίρετη χρονολόγηση του Lord το 1938 βάσει των ευρεθέντων επιφανειακών αγγείων (όστρακα). Αυτή η παραδοχή έχει ανατραπεί το 1995 από τον καθηγητή Π. Θεοχάρη.

Για πρώτη φορά έγινε χρονολόγηση δομικών υλικών με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας που ανέπτυξε ο πυρηνικός φυσικός Ι. Λυριτζής. Οι πυραμίδες χρονολογήθηκαν το 2730 π.Χ. Οι μετρήσεις έγιναν στο εργαστήριο αρχαιομετρίας του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. Δημόκριτος και στο εργαστήριο "πυρηνικής χρονολόγησης", Εδιμβούργου.

Οι απόψεις για τη χρήση των πυραμίδων διίστανται, από οχυρό μέχρι φρυκτωρία. Την απάντηση μας την δίνει ο Παυσανίας. Ο Προίτος κι ο Ακρίσιος ήταν οι δίδυμοι γιοί του Άβαντος (βασιλιά του Άργους) οι οποίοι πολεμούσαν μεταξύ τους όταν βρίσκονταν στην κοιλιά της μητέρας τους. Όταν μεγάλωσαν συγκρούστηκαν πρώτη φορά οπλισμένοι με ασπίδες ,αλλά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπόρεσε να πετύχει αποφασιστική νίκη. Για όσους εκατέρωθεν έπεσαν, επειδή ήταν συγγενείς και συμπολίτες χτίστηκε κοινό τάφο (Πολυάνδριον).

Η ερειπωμένη πυραμίδα του Λιγουριού βρίσκεται στα ριζά του Αραχναίου όρους. Μόνο η βορειοανατολική γωνία της διατηρείται σε κάποιο ύψος. Η διατηρούμενη γωνία πείθει την προς τα μέσα απόκλιση των τεσσάρων πλευρών της. Η τοιχοδομία της πυραμίδας είναι κυκλώπεια και πολυγωνική. Οι διαστάσεις στη βάση της πυραμίδας είναι σχεδόν οι ίδιες με του Ελληνικού (14 μ.x12,5 μ. περίπου). Η είσοδος ήταν στη μέση σχεδόν της ανατολικής πλευράς. Τα εσωτερικά χωρίσματα καταστράφηκαν κατά τη μακροχρόνια χρήση του κτίσματος. Στα χωράφια υπάρχουν ογκόλιθοι προερχόμενοι από την πυραμίδα και μία λίθινη ασπίδα. Η καταστροφή της πυραμίδας του Λιγουριού οφείλεται στη χρησιμοποίηση μεγαλίθων σε κτίρια και εκκλησία της περιοχής (Αγία Μαρίνα) και παλιότερα οι δομικοί ογκόλιθοι χρησιμοποιούνταν σε ασβεστοκάμινα. Στον καιρό του Παυσανία υπήρχαν πάνω στην πυραμίδα του Λιγουριού ανάγλυφες ασπίδες.

Οι ογκόλιθοι τηε πυραμίδος χρησημοποιήθηκαν κατά την ανέγερση της εκκλησίας Αγίας Μαρίνας

Η κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου υπέστη σύγχρονες καταστροφικές επεμβάσεις , όπως διάνοιξη της παλιάς εθνικής οδού, ανέγερση σταθμού της ΔΕΗ και κτίσιμο παιδικού σταθμού. Ο λόφος του Αμφείου περιέχει τον τύμβο και τον μνημειώδη τάφο του Ζήθου και του Αμφίονος

Θαλαμωτοί τάφοι των παίδων του Οιδίποδος, Κλιμακωτή πυραμίς, Θηβών . Ο αρχαιολογικός χώρος κατάντησε ένα απέραντο εργοτάξιο και σκουπιδότοπος

Ο τάφος του Ζήθου και Αμφίονος στην κλιματωκή πυραμίδα Θηβών.

ΠΗΓΕΣ:

Πολλές δημοσίευσεις για τις πυραμίδες έγινε στο περ. Δαύλος. Δεκ. 1994

Xρήστος Λάζος "Οι πυραμίδες της Αργολίδας, Ανεξήγητο 33 (Μάιος 1987)

"Πυραμίδες στην Ελλάδα" Χρήστος Λάζος. Εκδ. Αίολος

Το μυστήριο των Ελληνικών Πυραμιδοειδών. Ιωάννης Λυριτζής, Ακαδημία Δελφικών Μελετών. Αθήνα 1998

Το πυραμιδοειδές κτίσμα της Καμπίας

800px-Julius_Troschel_Zethus_und_Amphion

Ο Ζήθος με τον Αμφίον Έργο του Julius Trosche_1840-50

Το πυραμιδοειδές κτίσμα της Καμπίας είναι εντελώς άγνωστον δεν αναφέρεται ούτε από τον Παυσανία ούτε από κάποιο νεότερο ερευνητή. Τον ανακάλυψε ο Ιωάννης Μπίμπης, δάσκαλος από τη Νέα Επίδαυρο, το 1993, στη διάρκεια των μακρών περιπάτων του στα βουνά της περιοχής απ’ όπου κατάγεται. Ο Χρήστος Λάζος πραγματοποίησε επισκέψεις μαζί με τον αρχιτέκτονα—αρχαιολόγο Αντώνη Μακαρίου και έκαναν μετρήσεις στο κτίσμα. Ο ερευνητής-συγγραφέας Χ. Λάζος ανακοίνωσε την ανακάλυψη και τα πορίσματα στο βιβλίο του. (Πυραμίδες στην Ελλάδα, Χρήστος Λάζος. Εκδ. Αίολος).

Η πυραμίδα της Καμπίας παντελώς άγνωστο έως σήμερα και ανακαλύφθηκε το 1994

Οι δύο μεγάλοι κυκλώπειοι τριγωνικοί λίθοι, είναι ολοφάνερη η κλίση προς τα μέσα του βράχου που είναι η θέση του.

Το πυραμιδοειδές κτίσμα είναι σε καλύτερη κατάσταση από απόψεως φθοράς από εκείνο του Λιγουριού, δεδομένου ότι το τελευταίο έχει δεχτεί και κάποιες ανασκαφικές απόπειρες, και σώζεται σε ύψος-τουλάχιστον στη νοτιοδυτική γωνιά του-περίπου 1,80 μ. από το έδαφος ή 1,20 μ. από τη βάση του.

Για να φτάσει κανείς εκεί είναι αρκετά δύσκολο, δεδομένου ότι το κτίσμα βρίσκεται σε μια περιοχή αρκετά μέσα από την κεντρική αρτηρία, που από τη Νέα Επίδαυρο οδηγεί προς το Ναύπλιο, σε μια απόσταση από αυτήν περίπου 800 μ., στην οποία προστίθενται 200 περίπου μέτρα μέσα σε πετρώδη περιοχή γεμάτη λιόδεντρα. Η τοποθεσία όπου βρίσκεται ονομάζεται Καμπία, ακριβώς στις παρυφές του βουνού Κολώνι. Στην αρχαιότητα, κοντά από την πυραμίδα περνούσε ο δρόμος που από το αρχαίο θέατρο οδηγούσε στον Κόρινθο.

Οι διαστάσεις αυτού του πυραμιδοειδούς κτίσματος είναι κατά προσέγγισιν οι εξής: βόρεια πλευρά 7,78 μ. νότια 8,87 μ. μαζί με την προεξοχή του τελευταίου λίθου της νοτιοδυτικής γωνίας, η ανατολική πλευρά έχει μήκος 8,40 και η δυτική το ίδιο 8,40 μ.!

Αυτό που διαπιστώνει κανείς αμέσως είναι ότι η ενδιαφέρουσα πλευρά του κτίσματος είναι η νότια, στην οποία υπάρχει και η μοναδική, όπως διαπιστώσαμε έως τώρα, είσοδος και στην οποία έχουν διασωθεί οι μεγαλύτεροι λίθινοι όγκοι του οικοδομήματος. Απαιτείται ανασκαφή, να αφαιρεθούν τα χώματα και η βλάστηση και να αποκαλυφθούν οι λίθοι που έχουν καταπέσει και θαφτεί, μάλλον από σεισμό. Αμέσως στην πλευρά αυτή ξεχωρίζουν οι δύο μεγάλοι πυραμιδοειδείς λίθοι, ο ένας στη ΝΑ γωνία, ευρισκόμενος στη θέση του, εδραζόμενος πάνω στη βραχώδη βάση του πρώτου δόμου. Οι διαστάσεις αυτού του τριγωνικού όγκου είναι 106 εκ. ύψος, και 77 εκ. πλάτος και η κλίση του είναι 63◦ Από τη γωνία αυτή διακρίνεται η πυραμιδική φορά των πλευρών, που θυμίζει έντονα τους γωνιακούς μεγάλους λίθους που διασώζονται στην πυραμίδα του Λιγουριού. Εδώ είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος ότι οι πρώτοι δόμοι της βάσης είναι κάθετοι εμπρός, ενώ από τον τρίτο δόμο οι όγκοι έχουν κλίση προς τα μέσα. Την ίδια κλίση με τον προηγούμενο λίθο έχει και ο πεσμένος ακριβώς μπροστά του, με την αρκετά φαρδιά έδραση. Υπάρχουν και άλλοι ογκόλιθοι πεσμένοι κοντά, καταπλακωμένοι από χώματα.

Περισσότερες φωτογραφίες των Ελληνικών Πυραμιδοειδών