top of page

ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΑΙΝΙΓΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΩΝ ΝΥΜΦΩΝ

maxresdefault. Andreas Koutsothanasis.jp
thepressroom.gr.jpg

Φωτ.  από το διαδίκτυο. maxresdefault                                                                                                     the pressroom.gr

   Εκεί που ακριβώς η οροσειρά Λάπιθα καταλήγει στο τέρμα της, στα ριζά των απότομων κατακόρυφων βράχων βρίσκονται οι μυθικές σπηλιές των Ανιγρίδων και Ατλαντιδών Νυμφών, από τις οποίες αναβλύζουν ιαματικές πηγές. Η πρώτη πηγή είναι κατάλληλη για λουτροθεραπεία, η δε δεύτερη για ποσιθεραπεία. Το ονειρικό τοπίο το συνθέτει η λίμνη Καϊάφα – ένας ζωντανός υγροβιότοπος -- , το παρθένο δάσος της Στροφυλιάς κι η πανέμορφη παραλία της Αιγιαλείας.

   Τα λουτρά ονομάζονται και Καϊάφα πιθανώς από την Καλλιάφα, η οποία σύμφωνα με το μύθο ζούσε στο σπήλαιο του Ανίγρου ποταμού μαζί με άλλες νύμφες, την Πηγαία, από τη λέξη πηγή, και την Ίαση, που έφερε ιαματικές ιδιότητες.

   

        ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

   Ο Παυσανίας στα «Μεσσηνιακά» μας παρέχει μία γεω-μυθολογική προσέγγισι των ιαματικών πηγών. Κατά τη μυθολογική περίοδο επικρατούσαν διαφορετικές φυσικο-γεωλογικές συνθήκες από ό,τι σήμερα. Η ανάβλυσις των ιαματικών υδάτων συνδέεται με τις γεωλογικές μεταβολές. Το τοπίο άλλαξε πολύ από την αρχαιότητα. Η ανάβλυσις των ιαματικών υδάτων συνδέεται με τις γεωλογικές μεταβολές. Το τοπίο άλλαξε πολύ από την αρχαιότητα.

   Κατ’ αρχήν υπήρχε ο ποταμός Άνιγρος με δυσώδη οσμή, ο οποίος πηγάζει από την ομώνυμη σπηλιά, διέσχιζε από βορρά προς νότον τον χώρο, τον οποίο καταλαμβάνει σήμερα η λίμνη Καϊάφα, κι ακολουθώντας μία διαδρομή 3 περίπου χλμ. Χυνόταν στην θάλασσα, στον κόλπο της Κυπαρισσίας. Ο Άνιγρος λίγο προ της εκβολής του έσμιγε με τα νερά ενός άλλου ποταμού, του Ακίδα, ο οποίος δεν είχε δυσάρεστη μυρωδιά. Στην αρχαιότητα δεν υπήρχε η λίμνη Καϊάφα, στη θέσι της υπήρχε ο ποταμός και μια στενή λωρίδα αμμώδους εδάφους (αμμοθίνες). Όταν ισχυροί άνεμοι φυσούσαν από το πέλαγος, η άμμος συσσωρευόταν στις εκβολές του ποταμού, εμπόδιζε τον ρουν του ποταμού, και τον μετέβαλλε σε έλος. Επί πλέον η άμμος διαποτιζόταν με τα λιμνάζοντα νερά και υπήρχε κίνδυνος να βουλιάξουν οδοιπόροι και ζώα.

   Η λίμνη δημιουργήθηκε το 6ο περίπου αιώνα μ.Χ., επί αυτοκράτορος Ιουστινιανού, όταν τρομεροί σεισμοί προκάλεσαν μεγάλες γεωλογικές ανακατατάξεις. Ο Άνιγρος ποταμός εξαφανίζεται πλημμυρίζοντας μια επιφάνεια 1500 στρεμμάτων. Λέγεται ότι κάτω από την λίμνη υπάρχει μια πόλις βυθισμένη. Όταν τα νερά της λίμνης ήταν καθαρά, οι ψαράδες διέκριναν στον βυθό τα ερείπια αρχαίου οικισμού. Άλλοι πάλι λένε ότι η λίμνη φιλοξενεί ένα ηφαίστειο.

   Πρόσφατα ωρισμένοι επιτήδειοι προσπαθούν να αλλοιώσουν το μυθικό τοπίο, επιχειρώντας την κατασκευή μαρίνας, αεροδρομίου και άλλων έργων δήθεν για την αναβάθμισι της λίμνης. Αν όντως γίνουν αυτά τα έργα, τότε θα καταστραφή ο παράδεισος που υπάρχει σήμερα.

   Το μικρότερο βάθος της λίμνης είναι 2 μέτρα, με πλάτος 500-600μ. και μήκος 3 χλμ. Στη θέσι Μπούκα τα νερά της λίμνης μαζί με τα ιαματικά νερά χύνονται στην θάλασσα. Η λίμνη σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό υγροβιότοπο με ψάρια, χέλια, φίδια, χελώνες και αποδημητικά πουλιά. Μέσα στην λίμνη υπάρχει το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης με ομώνυμο εκκλησάκι. Στον χώρο αυτό βρίσκονται ξενοδοχεία με τις λουτρικές εγκαταστάσεις.

IMG2053.jpg

Η λίμνη Καιάφα τροφοδοτείται από τις ιαματικές πηγές των Ανιγρίδων και Ατλαντίδων Νυμφών, οι οποίες πηγάζουν από τις ομώνυμες σπηλιές. Στα ριζά του απότομου βράχου βρίσκεται η σπηλιά με το λουτροθεραπευτήριο του ΕΟΤ, με το μισό της εγκαταστάσεως να βρίσκεται εντός της σπηλιάς και το άλλο μισό εκτός.

   Η λωρίδα της ξηράς μεταξύ της λίμνης και της θαλάσσης σήμερα είναι αρκετά πλατιά και φιλοξενεί το πανέμορφο δάσος της Στροφυλιάς, με κυριώτερο είδος βλαστήσεως την χαλεπία πεύκη και την κουκουναριά ή στροφυλιά. Σε αυτό το πευκόφυτο δάσος έμεινε για αρκετά χρόνο κυνηγώντας και συγγράφοντας την «Κύρου Ανάβασιν» και τα άλλα έργα του.

   Το μυθικό αυτό τοπίο το συμπληρώνει και η αμμώδης παραλία της Αιγιαλείας με του κρίνους να ανθίζουν τον Αύγουστο. Από αυτήν την λωρίδα περνά ο δημόσιος δρόμος και η σιδηροδρομική γραμμή.

   Σήμερα το ιαματικό νερό πηγάζει από την σπηλιά των Ανιγρίδων Νυμφών και ύστερα από 30-40 μέτρων χύνεται στην λίμνη Καϊάφα. Στον καιρό του Παυσανίου το νερό, καθώς έβγαινε από την σπηλιά, γέμιζε πρώτα ένα βαθούλωμα, στο οποίο έμπαινα μέσα όσοι έπασχαν από άλφον ή λεύκη (λέπρα) ή άλλες δερματικές παθήσεις, αφού πρώτα εύχονταν στις νύμφες και έταζαν κάποια θυσία και έπειτα λούζονταν στο ποτάμι. Ο άρρωστος άφηνε την αρρώστιά του μέσα στο νερό και ο ίδιος έβγαινε υγιής, έχοντας στο σώμα του την ίδια χροιά. Στην περιοχή γύρω από τις πηγές υπήρχαν θυσιαστήρια, όπου γίνονταν θυσίες από τους ασθενείς στις νύμφες για την ίασί τους.

      Σήμερα το σπήλαιο των Ανιγρίδων σχηματίζει μια ευρύχωρη λίμνη μπροστά στην είσοδο και η άλλη μισή βρίσκεται μέσα στο υδροθεραπευτήριο, που είναι χτισμένο κολλητά στο σπήλαιο. Το 1907 αρχίζει η συστηματική λειτουργία των λουτρών. Μέχρι το 1960 η εκμετάλλευσις των λουτρών ανήκε σε ιδιώτες. Στην δεκαετία του 60 πέρασε στον Ε.Ο.Τ., στον οποίο ανήκει μέχρι σήμερα. Υπάρχουν επίσης λουτρικές εγκαταστάσεις στο νησάκι της Αγίας Αικατερίνης, όμως τα λουτρά που συνδέονται με τους αρχέγονους μύθους και τις παραδόσεις είναι των Αινιγρίδων και Ατλαντιδών νυμφών. Η πηγή των Ατλαντίδων νυμφών βρίσκεται νότια σε απόστασι 200 μ. από την σπηλιά των Ανιγρίδων. Οι ντόπιοι την αποκαλούν Γεράνιο άντρο. Το νερό έχει πρασινωπό χρώμα με ιδιάζουσα οσμή και γεύσι. Προσφέρεται για πόσι-θεραπεία και η σπηλιά είναι ανοικτή όλον τον χρόνο.

IMG2062.jpg

Τα ιαματικά λουτρά Καϊάφα ή Ανιγρίδων

IMG2061.jpg
IMG2055.jpg

Λίμνη Καϊάφα

kaiafas-springs2.jpg

  Η  Κλαυδία στο σπήλαιο των Ανιγριδών με τις θερμές πηγές.                                                               Το άλλο μισό των λουτρών βρίσκεται στο εξωτερικό του υδροθεραπευτηρίου

   ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ – ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

      Τα λεγόμενα για τις ονομασίες της περιοχής χάνονται στα βάθη της προϊστορίας. Το επίθετο «άνιγρος», σύμφωνα με τον Ησύχιο, έχει την έννοια του ακάθαρτου και του δύσοσμου. Από τη λέξι «άνιγρος» προήλθε το λατινικό «niger». Ο Όμηρος αναφέρει τον Άνιγρο με το όνομα Μινυήιος. Από τον Ηρόδοτο επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή είχαν εγκατασταθή οι Μινύες, πανάρχαιο ελληνικό φύλο από την ηπειρωτική Ελλάδα, οι οποίοι είχαν κατασκευάσει ισχυρά οχυρά, όπως εξ άλλου δηλώνει το όνομά τους. Οι Μινύες είχαν εκτελέσει το μεγαλύτερο τεχνολογικό επίτευγμα όλων των εποχών: τα αποστραγγιστικά και αντιπλημμυρικά έργα στην Κωπαΐδα (2500 π.Χ).

      Οι Μινύες κατασκεύασαν ισχυρό οχυρό στο Σαμικό ή Σαμία, το οποίο βρίσκεται σε μικρή απόστασι, σε υψόμετρο 380 μ., στο όρος Λάπιθα. Τα τείχη έχουν προσθήκες των μακεδονικών χρόνων. Το οχυρό, παρά τους καταστροφικούς σεισμούς και τους πολέμους, σώζεται σε αρκετά καλή κατάστασι εξ αιτίας της πολυγωνικής αντισεισμικής κυκλώπειας κατασκευής του, ειδικά στην ανατολική και νοτιοδυτική πλευρά του Η βόρεια πλευρά του ήταν τόσο απόκρημνη, που δεν χρειάσθηκε να οχυρωθή.

   Με την εγκατάστασι των Μινυών στην Τριφυλία, η Σαμία (Σαμικό) έγινε το πολιτικό κέντρο της περιοχής (ομοσπονδία).

   Επειδή τότε οι Έλληνες πολεμούσαν μεταξύ τους υπήρχε η γιορτή και η εκεχειρία, που την έλεγαν Σάμιον (κάτι ανάλογο προς την ολυμπιακή εκεχειρία). Το οχυρό του Σαμικού κατέλαβε ο Αιτωλός Πολυσπέρχων στα 244 π.Χ. και το χρησιμοποίησε εναντίον των Αρκάδων. Μέχρι την εποχή του Στράβωνος στην παραλία του Σαμικού υπήρχε ιερό του Ποσειδώνος, στον οποίο ήταν αφιερωμένο ένα άλσος γεμάτο αγριελιές. Υπήρχε επίσης κι ένα ιερό του Ηρακλέους, του οπίου τα ίχνη δεν βρέθηκαν.

      Αρκετές πληροφορίες μας δίνει κι ο Στράβων, ο οποίος ετυμολογεί το τοπωνύμιο Σάμος από την λέξι που σήμανε "ύψος". Πράγματι το Σαμικό βρίσκεται σε υψόμετρο, που δεσπόζει στην περιοχή, αλλά δύσκολα φαίνεται από την θάλασσα, επειδή παρεμβάλλεται ένας λόφος, γι’ αυτό και δεν μνημονεύεται από τους γεωγράφους, που έγραψαν «Περίπλους».

   Ο οχυρωτικός περίβολος έχει σχήμα τριγωνικό με μεγαλύτερο μήκος 500 περίπου μέτρα. Μέσα στον περίβολο διακρίνονται η ακρόπολις, θεμέλια οικοδομημάτων και αναλημματικοί τοίχοι για να συγκρατούν το ανώμαλο έδαφος. Τα έργα των Μινύων έχουν αντέξει στην διαβρωτική δράσι του χρόνου, ενώ τα έργα των νεοελλήνων μετά από κάθε φυσική καταστροφή αποδεικνύουν την προχειρότητα και την επιπολαιότητά τους.

   Η αρχαία Σαμία ταυτίζεται με την ομηρική Αρήνη της ηρωικής εποχής, όπως μαθαίνουμε από τους στίχους της Ιλιάδος. Η Αρήνη αναφέρεται στον κατάλογο των νηών

      Σύμφωνα με τον Σοφοκλή «Τραχίνιαι», ο Ηρακλής ζήτησε από τον Κένταυρο να περάση την γυναίκα του Διηάνειρα απέναντι από το ποτάμι. Όταν εκείνος αποπειράθηκε να την βιάση, ο Ηρακλής από την άκρη του ποταμού ετόξευσε τον Κένταυρο με τα βέλη, που ήταν βουτηγμένα στο αίμα της Λερναίας Ύδρας και τον πλήγωσε. Ο πληγωμένος Κένταυρος έπλυνε τα τραύματα τα στη πηγή του Άνιγρου και τα νερά έκτοτε απέκτησαν την δυσοσμία. Στην ίδια πηγή έπλυναν τα τραύματά τους οι Κένταυροι Χείρων και Πυλήνωρ, χτυπημένοι επίσης από τα βέλη του Ηρακλέους κατά την διάρκεια μάχης μεταξύ Κενταύρων και Λαπιθών. Οι Λαπίθες κατοικούσαν αρχικώς στην Θεσσαλία, αλλά αργότερα επεκτάθηκαν μέχρι την Πελοπόννησο. Φέρονται ως γίγαντες, ευγενείς και φιλόξενοι.

 Την πηγή των Ανιγρίδων νυμφών χρησιμοποίησε ο ιατρομάντις Μελάμπους για τον καθαρμό των θυγατέρων του βασιλιά του Άργους Προίτου. Οι τρείς κοπέλες Λυσίππη, Ιφινόη και Ιφιάνασσα έπαθαν λέπρα ή εκζεματική δερματίτιδα από εκδίκησι της Αφροδίτης, επειδή εκαυχώντο ότι ήσαν ωραιότερές της. Υπάρχει και η εκδοχή, που θέλει την παραφροσύνη και μανία των Προιτιδών από εκδίκησι της Ήρας, της οποίας βεβήλωσαν το ξόανον. Ο Μελάμπους χρησιμοποίησε ψυχοκαθαρτική μέθοδο, χορήγησε σ’ αυτές ελλέβορον και τις έλουσε στις θερμοπηγές του Ανίγρου ρίπτοντας τα απορρίμματα της καθάρσεως στα νερά.

   Το γεγονός αυτό της θεραπείας των τρελλών θυγατέρων του Προίτου έκανε μεγάλη εντύπωσι στην αρχαιότητα και διεδίδετο από στόμα σε στόμα και από κείμενο σε κείμενο μέχρι των κλασικών χρόνων κι ακόμα και στους μετέπειτα αιώνες. 

IMG2059.jpg

Η πηγή των Ατλαντιδών Νυμφών πηγάζει από τα έγκατα της σπηλιάς. Το νερό είναι για ποσιθεραπεία και είναι κοντά στα λουτρά 

IMG2058.jpg

Το ρέμα του Ανίγρου κυλάει ήσυχα προς την λίμνη Καϊάφα

nessos.jpg
12.jpg

Ο Ηρακλής σκοτώνει τον Κένταυρο όταν προσπάθησε να βιάσει τη γυναίκα του  Δηιάνειρα

  Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο (κλικ) Μελάμπους θεωρείται ο πρώτος ψυχίατρος, ο οποίος χρησιμοποίησε τη ψυχοθεραπεία σε συνδυασμό με τα βότανα και την υδροθεραπεία. Επί πλέον θεράπευσε και τον Ίφικλο, ο οποίος έπασχε από ψυχογενή ανικανότητα. Όλοι αυτοί οι μύθοι και οι παραδόσεις επιβεβαιώνουν ότι στην προϊστορική Ελλάδα χρησιμοποιούσαν τα λουτρά για θεραπευτικούς σκοπούς.

      Στην σπηλιά των Ατλαντιδών νυμφών γεννήθηκαν οι ομώνυμες νύμφες και ο πατέρας του βασιλέως της Τροίας Πριάμου ο Δάρδανος. Υπάρχει και μια χριστιανική παράδοσις για την προέλευσι του ονόματος «Καϊάφα». Κάποτε, ο Καϊάφας, αρχιερεύς των Εβραίων και δικαστής του Ιησού, πήγαινε στην Ρώμη μαζί με τον Πόντιο Πιλάτο. Το πλοίο, που τους μετέφερε, έπεσε σε τρικυμία ανοιχτά του κόλπου της Κυπαρισσίας. Ο Καϊάφας βγήκε κολυμπώντας στην στεριά και μαθαίνοντας ότι υπάρχει μια ζεστή πηγή, πήγε για να πλυθή. Η θεϊκή κατάρα, επειδή είχε σταυρώσει τον Χριστό, έκανε τα νερά να πάρουν την δυσοσμία του σώματος και της ψυχής του.

157.melampous.jpg
158.camee_edited.jpg

Ο Μελάμπους και οι Προιτίδες στο ναό της Άρτεμης.  Λουκανική νεστορίδα του Ζωγράφου Brooklyn-Budapest, περίπου 380 π.Χ. Νεάπολη, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο / Παρίσι, Bibliothèque Νationale de France                

Ο Μελάμπους εξαγνίζει τις Προιτίδες.

Δαχτυλίδι, 1ος αι. μ.Χ. Ο Μελάμπους, στο κέντρο της σύνθεσης, κρατώντας ανάποδα σφαγμένο χοίρο και κλαδί δάφνης εξαγνίζει τις κόρες του Προίτου: Ιφινόη, Λυσίππη και Ιφιάνασσα. Παρευρίσκονται ένας νέος και η νύμφη της πηγής από την οποία χρησιμοποιούν το νερό για τους καθαρμούς. Médailles et Antiques de la Bibliothèque nationale de France

ΕΛΛΕΒΟΡΟΣ Ο ΜΕΛΑΣ - ΜΑΥΡΟΣ ΕΛΛΕΒΟΡΟΣ...j

Ελλέβορος ο μαύρος, Helleboros niger.   Είναι φυτό που το χρησιμοποίησε ο Μέλαμπους

shutterstock_briefingnews.gr.jpg

Η λίμνη Καϊάφα. Πηγή: Ekdromi.gr

   Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και την προσωπική άποψι του Παυσανίου για την παράξενη οσμή, που έχει το νερό του Ανίγρου. Σύμφωνα με τον περιηγητή, αυτή οφείλεται στην γη. Πράγματι, οι γεωλόγοι μας επιβεβαιώνουν ότι οι θερμές πηγές δημιουργούνται, όταν τα επιφανειακά ύδατα (νερό βροχής, χιόνι, θάλασσα) διαπερνούν το έδαφος και τα πετρώματα, που έχουν ρωγμές ή πόρους. Όταν φθάσουν σε κάποιο βάθος και αποταμιευθούν κοντά σε ενεργά ηφαίστεια ή ρήγματα, τότε θερμαίνονται και διαλύουν τα συστατικά των πετρωμάτων. Τα πετρώματα της περιοχής του Καϊάφα είναι πλούσια σε γύψο και το μετατράπει σε υδρόθειο, συστατικό με την ιδιάζουσα οσμή. Το νερό στις υπόγειες δεξαμενές, λόγω της μικρότερης πυκνότητος, ανεβαίνει ως θερμοπηγή.

                  ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ

      Η χρήσις των ιαματικών λουτρών για λόγους υγιεινής και θεραπείας είναι χαρακτηριστική ένδειξις του υψηλού επιπέδου πολιτισμού μιας κοινωνίας. Δεν υπάρχει σαφής χρονολογική εξακρίβωσις για την έναρξη της χρήσεως, πάντως η χρήσις των λουτρών ήταν διαδεδομένη προ του Τρωϊκού πολέμου, διαπίστωσις που προκύπτει από τις λουτρικές εγκαταστάσεις της Κνωσού, Φαιστού, Τίρυνθος, Μηκηνών, Πύλου κ.α. Ο Ιπποκράτης έθεσε την επιστημονική βάσι για την ορθολογική χρήσι των ιαματικών πηγών.

     Όπως προαναφέραμε, στο σπήλαιο των Ανιγριδών γίνεται η λουτροθεραπεία, ενώ στο σπήλαιο των Ατλαντίδων η ποσι-θεραπεία.. Η ποσι-θεραπεία πηγή είναι υδροθειοχλωριονατριούχος και ενδείκνυται κυρίως σε παθήσεις των νεφρών, του ήπατος, της χοληδόχου και του ουροδόχου κύστης. Το νερό αυτό με τα συστατικά του καθαρίζει τα όργανα αυτά από την άμμο και τις πέτρες. Βασική προϋπόθεσις για να πιή κάποιος αυτό το νερό είναι να μη έχη πρόβλημα στομάχου. Γι’ αυτό και πρέπει να χρησιμοποιήται με μεγάλη προσοχή.

   Η σπηλιά των Ανιγρίδων είναι χωρισμένη σε δυο τμήματα: την μεγάλη με θεοκρασία 32°-35° Κελσίου και την μικρή με θερμοκρασία 29°-32° Κελσίου. Το μήκος της μεγάλης σπηλιάς είναι 200 μ. Από εκεί και πέρα χάνεται σε δαιδαλώδη σήραγγα μέσα στα βουνά και παραμένει ανεξερεύνητη. Εκεί, όπου λούεται ο κόσμος, έχει βάθος ενός περίπου μέτρου, η οροφή της σπηλιάς έχει διαμορφωθή ανάλογα και έχουν τοποθετηθή λάμπες για τον φωτισμό του χώρου.

   Η λουτροθεραπεία ενδείκνυται  για τις παρακάτω παθήσεις:

   α) Οσφυαλγία, ισχιαλγία, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, αυχενικό σύνδρομο, σπονδυλαρθρίτιδα, δηλ. παθήσεις που έχουν σχέση με οστά και μυς.

   β) δερματικές παθήσεις, όπως ψωρίασις, δερματίτις, ακμή και κνιδώσεις.

   γ) Οι ατμοί του ιωδίου, που απελευθέρωνται, βοηθούν με την εισπνοή στα αναπνευστικά προβλήματα, όπως το άσθμα και την βρογχίτιδα.

   Λέγεται ότι τα λουτρά βοηθούν και για τις γυναικολογικές παθήσεις, ειδικά για γυναίκες, οι οποίες δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν. Όμως αυτό ιατρικά δεν έχει επιβεβαιωθή

   Ο λουόμενος μπορεί να μαζέψη από τα τοιχώματα των βράχων ένα μίγμα σε μορφή λάσπης, το λεγόμενο «άνθος του θείου», και με αυτό γίνεται η επάληψις των πασχουσών περιοχών. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αρχαίο Έλληνες έδωσαν σε αυτό το στοιχείο (Sulfur) την συγκεκριμένη ονομασία «θείον», σαν να λέμε «θεϊκό». Το θείο (S) δίδει ζωή στην φύσι. Η οργανική ύλη, όταν σαπίζη, ελευθερώνει υδρόθειο, το οποίο με την σειρά του μετατρέπεται σε θειούχα άλατα, τα οποία εμπλουτίζουν ως λίπασμα την γη. Τα άλατα αυτά μέσω των φυτοφάγων ζώων επανακυκλοφορούν στην τροφική αλυσίδα. Θείο υπάρχει στις αρτηρίες, στα νεφρά, στους αδένες, στο αίμα, στους μυς, στους ιστούς, στους αρθριτικούς χόνδρους και σχεδόν σε όλα τα όργανα. Οι περισσότερες δερματικές παθήσεις οφείλονται στην διαταραχή της θειούχου συστάσεως του δέρματος. Γι’ αυτό και πολλά φαρμακευτικά προϊόντα ως συστατικό έχουν το θείο. Η επίδρασις του θείου εν ολίγοις είναι παρασιτοκτόνος, αντιτοξική, αντισηπτική κι αντιαλλεργική.

   Το νερό της σπηλιάς δρα ως εξής: όταν ο λουόμενος έλθη σε επαφή με το θερμό νερό, οι πόροι του δέρματος ανοίγουν κι αισθάνεται τσιμπήματα ή «μυρμήγκιασμα», όπως λέγεται αλλιώς. Σε δέκα λεπτά περίπου οι πόροι έχουν ανοίξει και τα συστατικά αρχίζουν να εισχωρούν στον οργανισμό. Ο χρόνος λουτροθεραπείας είναι 20-30 λεπτά, αφού προηγουμένως γίνει και η κατάλληλη ιατρική εξέτασις, ειδικά στους ηλικιωμένους, από νοσοκόμες και ιατρούς, που διαθέτει η καλά ωργανωμένη εγκατάστασις. Τα μπάνια απλώς βοηθούν στο να μαλακώσουν οι πόνοι, ιδιαίτερα κατά την χειμερινή περίοδο, δηλ. όπως λένε οι γεροντότεροι τους βοηθά να ξεχειμωνιάσουν. Υπάρχουν και ιστορίες – θαύματα από ασθενείς, που βρήκανε ίασι από ανίατες αρρώστιες. Ωρισμένοι φανατικοί λουτρομανείς έρχονται στα λουτρά επί 30-40 χρόνια. 

   Το υδροθεραπευτήριο του Ε.Ο.Τ. είναι ανοικτό από τον Ιούνιο μέχρι 15 Οκτωβρίου. Τα Σαββατοκύριακα είναι κλειστά. (Τηλ. 2635-31709, 31705, 31227). Το τμήμα της λίμνης, το οποίο βρίσκεται εκτός εγκαταστάσεων, είναι περιφραγμένο. Όμως οι λαϊκές δυνάμεις έριξαν τα συρματοπλέγματα, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να κάνουν μπάνιο τους ελεύθερα και να ζητήσουν ίασι από τις Νύμφες, κατά  τις εποχές που το υδροθεραπευτήριο είναι κλειστό. Είναι κρίμα να παραμένουν κλειστά τον χειμώνα τα λουτρά του Καϊάφα. Το εύκρατο κλίμα κατά την χειμερινή περίοδο ευνοεί την ανάπτυξι του τουρισμού. Εξ άλλου η αρχαία Ολυμπία βρίσκεται σε κοντινή απόστασι. Ελλάδα δεν είναι μόνο οι υπέροχες παραλίες. Υπάρχουν αρκετά  λουτρά στην χώρα μας, τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα και άλλα παραμένουν ανεκμετάλλευτα.

   Η μοντέρνα ιατρική με τα φάρμακα επισκίασε την χρήσι των ιαματικών πηγών αλλά και των βοτάνων. Όμως  τα τελευταία χρόνια τα λουτρά, μαζί με την εναλλακτική ιατρική, επανέρχονται στην μόδα. Κάθε χρόνο παρατηρείται όλο και πιο νέα άτομα να έρχωνται στα λουτρά Καϊάφα όχι μόνο για θεραπεία, αλλά για να απολαύσουν το υπέροχο μυθικό τοπίο.

IMG1948.jpg
IMG1949.jpg

       Ο όρος Λάπιθα όπως φαίνεται από την παραλία της Τριφυλιάς.                                               Θέα από την ακρόπολη της ομηρικής Αρήνης ή Σαμία

IMG1952.jpg

Η πύλη  του μινυακού οχυρού , Σαμία 

IMG1953.jpg

Κυκλώπειο μεγαλιθικό  τείχος του οχυρού, Αρήνης ή Σαμία

IMG1954.jpg
Νότια-Ζωφόρος-Κενταυρομαχία (1).jpg

 Η μάχη των Λαπιθών και Κενταύρων από τη Νότια Ζωφόρος

Μάχη Κενταύρων και Λαπιθών.jpg

Πάλη μεταξύ Λάπιθα με Κένταυρο. Μέτωπο Ακρόπολης Αθήνα

samiko.jpg

Κατασκήνωση στην παραλία της Στροφυλιάς. (solo από παλιά επίσκεψη 1990)

IMG4821.jpg
scan0032.jpg

Κατά την επιστροφή προς Αθήνα (1998), κάναμε μια στάση στο κάστρο Χλεμούτσι  ή Clairmont. Βρίσκεται πλησίον της κώμης Κάστρο (Ηλείας). Κατασκευάστηκε μεταξύ του 1220-1230.  Κατά την εποχή της βενετσιάνικης κυριαρχίας ονομάστηκε Castel Tornese, επειδή  εκεί γινόταν η κοπή των νομισμάτων του πριγκιπάτου της Αχαϊας. 

Πελασγική Σαμία (Αρήνη)

                 Βοηθήματα :

                   "Μεσσηνιακά" Παυσανίου, Έκδ. Αθηνών

                    Στράβωνος "Γεωγραφικά" Κάκτος

                   "Τα λουτρά της Ελλάδος". Εκδ. Καστανιώτη

  Το παρών κείμενο μου φιλοξενήθηκε στο περιοδικό "Ελληνική Αγωγή,"Ετος 9, 2004

     Ψηφιοποιήθηκαν οι διαφάνειες με το σαρωτήHewlett-Packard και με περισσότερες φωτογραφίες στην ιστοσελίδα.

bottom of page